Mamo Tato chcę zwierzątko!!! Alergia na zwierzęta domowe.

Czy możemy żyć ze zwierzakiem który uczula? Czy pożegnanie z domowym zwierzątkiem zakończy nasze problemy z alergią? To tylko podstawowe pytania z jakim boryka się rodzic, który staje w obliczu problemu uczulenia na ukochanego psiaka, kociaka czy też papużkę.

Jak niestety wielu z nas twierdzi najlepszym rozwiązaniem tego problemu jest wykonanie testów przed decyzją przyjęcia pod swój dach zwierzątka, ale nawet wynik ujemny nie gwarantuje, że z czasem nie wystąpi uczulenie. W przypadku, gdy test wypada dodatni, także nie możemy mówić jednoznacznie o alergii , a jedynie wskazuje to predyspozycję , która może ale nie musi się rozwinąć. Więc to czy nasz pupil stanie się naszym wrogiem, jest więc bardzo ciężkie do przewidzenia. Przebieg tego typu alergii zależy od wielu czynników; indywidualnych predyspozycji, natężenia alergenu w miejscu zamieszkania i przyjmować może różne formy: agresywną, rozwijać się etapami lub też tlić się w ukryciu.

Niezwykle silne alergeny zawarte w sierści, moczu, ślinie, piórach a nawet w naskórku zwierząt utrzymują się w mieszkaniu jeszcze przez długi czas, nawet wtedy, gdy pupila już w nim nie ma. Najsilniejszym i najbardziej rozpowszechnionym jest alergen koci, ale inne drobne gryzonie takie jak świnki morskie, chomiki, myszy także mogą szkodzić, jeżeli chodzi o psy bardzo dużo zależy od rasy, im więcej się ślinią tym wywołują większe uczulenie.

Do najczęstszych objawów alergii zalicza się zapalenie spojówek, kichanie, pokrzywki i zaczerwienienia skórne, u niektórych osób może rozwinąć się astma. W leczeniu możemy zastosować odczulanie (immunoterapię) oraz stosujemy leki przeciwalergiczne doustne, wziewne, donosowe. Lecenie farmakologiczne alergii na zwierzęta domowe nie różni się od leczenie innych alergii: odczulanie trwa co najmniej 3 lata i polega na podskórnym podawaniu alergenu, we wstępnej fazie ok. 3 miesiące co tydzień, a następnie co 4-6 tygodni. Warto pamiętać także o tym, że choroba występująca u jednego z rodziców znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia jej u dziecka.

Można starać się zmniejszyć lub przynajmniej zminimalizować objawy alergii przestrzegając następujących zasad:

urządź mieszkanie tak, aby łatwo było w nim sprzątać;

używaj odkurzacza z filtrami; wymieniaj je regularnie;

często zmieniaj pościel, narzuty, koce, zasłony, czyść podłogę i trzep dywany;

regularnie wietrz pokoje , często otwieraj okna;

często ty i wszyscy domownicy myjcie ręce;

kąp swojego pupila

nie pozwalaj zwierzęciu spać w łóżku, leżeć na kanapie/ sofie itp.

kilka razy w tygodniu trzeb posłanie swojego pupila a raz na tydzień pierz je;

nie pozwalaj zwierzęciu jeść z talerza z którego ty zamierzasz korzystać;

nie dopuszczaj do lizania po twarzy;

dbaj o sierść swojego czworonoga częstym czesanie.

Niestety pomimo zastosowania wszystkich środków zapobiegawczych pozostawiając pupila w domu nie pozbędziemy się źródła problemu, więc kręcąc się w koło, nie będziemy mogli skutecznie wyeliminować alergenu.

Rada: może po prostu przed podjęciem tej decyzji warto umówić się z kimś znajomym, który ma zwierzę, o którym myślimy, spędzić w ich towarzystwie jakiś czas. Na pewno to nie zaszkodzi.